Vanaf 26.10.2018 kun je in het FOMU de nieuwe tentoonstellingen Claude Samuel Zanele en Bieke Depoorter bezoeken. In de expo Claude Samuel Zanele worden werken van Claude Cahun, Samuel Fosso en Zanele Muholi getoond. De presentatie Collectie In Transit is ook nog te bezoeken en toont nieuwe diorama's, objecten en foto's.
Claude Samuel Zanele
Claude, Samuel, Zanele. Drie fotografen die de lens op zichzelf richten als venster op de wereld. Ze kaarten elk op een persoonlijke manier kwesties aan over politiek, ras, gender en identiteit.
Claude Cahun (FR, 1894–1954) daagt in haar zelfportretten vooroordelen rond gender en identiteit uit. Geboren als Lucy Schwob in een Joodse uitgeversfamilie, is ze zowel gekend als transgender avant la lettre, uitgesproken activiste tegen het Nazisme en lid van de surrealistische kunstscène.
Samuel Fosso (NG/CM, °1962) maakt zijn eerste zelfportretten met restanten van fotorolletjes in zijn fotostudio. Door zichzelf steeds een andere, nieuwe identiteit aan te meten, wil hij een duidelijk politiek statement maken. Zo geeft hij postkoloniale vrijheidsstrijders eindelijk een plaats in het museum.
Voor de reeks Somnyama Ngonyama, Hail the Dark Lioness, gebruikt visueel activist(e) Zanele Muholi (ZA, °1972) hun lichaam als canvas om kwesties over ras en representatie aan te kaarten. Elk zelfportret, genomen in (Zuid-) Afrika, Amerika, Europa en elders stelt kritische vragen over sociale ongelijkheid, mensenrechten en betwiste voorstellingen van het Zwarte lichaam.
26.10.2018 — 10.02.2019
Zanele Muholi, Ntozakhe II, Parktown, 2016. Courtesy of Stevenson, Cape Town/ Johannesburg and Yancey Richardson, New York.
Self-portrait (reflected image in mirror, checqued jacket) by Claude Cahun, 1928. Jersey Heritage Collections © Jersey Heritage
Samuel Fosso, Autoportrait "70's Life Styles" series, 1975-78 © Samuel Fosso, courtesy Jean Marc Patras, Paris
Bieke Depoorter
Bieke Depoorter (BE, °1986) is sinds 2012 verbonden aan het gerenommeerde fotoagentschap Magnum Photos. Als jonge fotografe legde ze al een indrukwekkend parcours af. Dit is haar eerste solotentoonstelling in het FOMU. We tonen een ongekende Depoorter op een kantelpunt in haar carrière. In vijf recente projecten—sommige nog in volle ontwikkeling—bevraagt ze steevast haar eigen positie als fotograaf en buitenstaander.
In As It May Be (2017) ontstaat een gesprek tussen Egyptenaren onderling doordat Depoorter hen rechtstreeks op haar foto’s laat schrijven. In de multimediale installatie Sète#15 (2015) en de kortfilm Dvalemodus (2017) beschouwt ze haar onderwerpen als acteurs in een verhaal met hun eigen leefwereld als setting.
Het FOMU toont met deze tentoonstelling ook twee projecten die nog in volle ontwikkeling zijn. Agata (2017–…) is een samenwerking met een jonge vrouw die Depoorter ontmoette in Parijs. In dit project bepalen zowel fotograaf als gefotografeerde de verhaallijn. Bij Michael (2015–…) gedraagt Depoorter zich bijna als detective in een maandenlange zoektocht naar het leven en de verdwijning van een man uit Portland, Oregon.
26.10.2018 — 10.02.2019
