Sanja Marušić (1991) werkt altijd op locatie, waardoor het licht, kleur, de schaduwen en het landschap een aparte spanning tussen mens en de buitenwereld oplevert. Daarbij benadrukt Marušić het introverte van de individuen die zodanig zijn vastgelegd dat ze in zichzelf lijken gekeerd, vervreemd van het landschap om hen heen.
© Sanja Marušić
© Sanja Marušić
© Sanja Marušić
‘Motore Afasie’ is de toestand waarin een patiënt weet wat hij wil zeggen, maar de woorden niet kan produceren. De beeldtaal van Marušić levert een vergelijkbare reactie op. Ze lijkt dit ook bewust op te zoeken: hoewel altijd nauwgezet voorbereidt op een ‘shoot’ en de neiging om enorm gestileerd te fotograferen laat ze ook ruimte voor het mysterie, het onvoorspelbare van een situatie. Haar beelden worden daarmee omhelst door een surrealistisch jasje; een ongrijpbare spanning, vergelijkbaar met de verontrustende ondertoon van een bloedstollende film.
© Sanja Marušić
© Sanja Marušić
© Sanja Marušić
Marušić is een jonkie, maar vertolkt de modewereld alsof ze al fotograferend geboren was.
