Raymond Waltjen is gefascineerd door industriële omgevingen en architectonische vormen. De afgelopen jaren bracht hij veel tijd door in havengebieden. Het liefst bevond hij zich dan op plekken waar enorme zeeschepen dicht aan hem voorbij gingen, als grote flatgebouwen op zee; log, robuust en stoer. Door weer en wind voeren ze naar hun bestemming. Wanneer ze eenmaal de haven uit waren, bleken ze, ten opzichte van de immense zee, nietig te zijn. Ze verdwenen aan Raymonds ogen, als stipjes aan de horizon.
© Raymond Waltjen
© Raymond Waltjen
© Raymond Waltjen
© Raymond Waltjen
© Raymond Waltjen
© Raymond Waltjen
Raymond werd gegrepen door de zeeschepen omdat hij enerzijds hun architectonische vorm intrigerend vond, anderzijds raakte hij gefascineerd door de wereld die erachter schuilgaat. Hij vertelt: “Onze consumptiemaatschappij vraagt om een constante stroom van ladingen die zeeën doorkruizen. Dit zijn er veel meer dan we ons kunnen voorstellen. Het verkeer op zee is veel drukker dan we kunnen waarnemen; het is een wereld op zich. Deze wordt, voor zover ik heb kunnen waarnemen, gedomineerd door mannen. Mannen die 24/7 maandenlang aan boord werken; weg van huis en haard. Het leven op zee kent geen tijd; het volgt het tij. Eigenlijk zijn het werkende wereldreizigers.”
© Raymond Waltjen
© Raymond Waltjen
© Raymond Waltjen
© Raymond Waltjen
© Raymond Waltjen
© Raymond Waltjen
Inmiddels heeft Raymond al 13 verschillende schepen gefotografeerd. Zijn serie ‘Destination’ roept beelden op van avontuur en ontdekkingstochten maar vertelt tegelijkertijd ook over eenzaamheid, heimwee en verveling.
